Ik belde de eerste keer wat aarzelend, ik wist niet goed hoe dat werkte, zo’n hulplijn. Ik had net erge ruzie gehad met mijn vriend en stond nog te bibberen. De vrijwilliger aan de andere kant stelde me meteen gerust dat het anoniem was en dat ik op mijn eigen tempo mocht vertellen wat ik kwijt wilde. Dat gaf me het gevoel dat ik alles zelf in de hand had. Als ik naar mijn ouders was gegaan, hadden ze toch maar gezegd ‘zie je wel’.
- Vrouw, 36 jaar, telefoon
Ik belde de eerste keer wat aarzelend, ik wist niet goed hoe dat werkte, zo’n hulplijn.