Ik kan de slaap niet vatten, en lig te piekeren. Heb vanavond teveel gesnoept, wat ik niet mag gezien mijn diabetes. Maar ik ben het beu om met alles rekening te houden, om op mijn eten, mijn beweging te letten voor mijn suiker. Sinds ik gevallen ben, en ik 2 wervels brak, is er van beweging geen sprake meer. Ja, ik kan nog wat uit de voeten met mijn rollator, maar dit is het enige.
Mijn vrouw probeert goed voor mij te zorgen, maar heb geen moed meer. Ik heb constant pijn, ik ga van mijn bed naar de zetel en vul mijn dagen door te zappen voor de tv. Ik las vroeger zo graag, maar kan het niet meer opbrengen. ’s Nachts lig ik dan wakker, te staren naar het plafond, en begin ik te piekeren. Mijn vrouw slaapt nu ook niet meer bij mij, want ik houd haar wakker. Ik snap haar, ik ben geen goede man meer voor haar. Tele-Onthaal is op dat moment mijn troost, eent stevige schouder om eens tegen aan te leunen.