Bellers en chatters aan het woord


Op een avond kwam ik op een heel zwaar moment op de Tele-Onthaal chat terecht. Ik viel direct met de deur in huis en vertelde dat ik worstelde met donkere gedachten en dat ik ze maar niet uit mijn hoofd kreeg. Ik durfde eerst niet goed zeggen waar het echt om draaide, maar de vrijwilliger moedigde me rustig aan en dat hielp me wel om mijn verhaal te doen. Hij of zij kon me toch niet zien…

Ik vertelde over het misbruik, de herbelevingen en de slapeloze nachten die ik eraan overhield. Ik vond het zelf raar om er zo over te vertellen, het bracht heftige emoties met zich mee. Ik voelde zelfs voor de eerste keer tranen komen…

Ik was zo opgelucht dat ik dit kon delen, dat er iemand naar me luisterde. Aan het einde van het gesprek was ik doodmoe, maar ook een beetje blij: er was een klein steentje uit mijn zware rugzak.

- Vrouw, 24 jaar, chat