Bellers en chatters aan het woord


Vorig jaar heb ik mijn man verloren. Hij is heel lang ziek geweest. Telkens overwon hij de kanker maar uiteindelijk heeft hij moeten opgeven. Zijn gevecht werd te zwaar. Er was niets meer aan te doen. Ik wist dat ik hem op een bepaald moment zou moeten laten gaan. Toch kwam dat moment te vroeg. Ik mis hem zo erg. De leegte is enorm. Zal dat altijd zo blijven?

Na zijn dood kon ik gelukkig altijd terecht bij vrienden voor een babbel. Ik had en heb daar nog steeds veel nood aan. Maar na een jaar kijken andere mensen er toch anders naar. Het leven gaat voort. Ik wil anderen ook niet blijven lastig vallen met mijn verdriet. Goed dat ik af en toe eens naar Tele-Onthaal kan bellen.

- Vrouw, 63 jaar, telefoon
Image