Als psycholoog en psychotherapeut in een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG) verwijs ik – evenals mijn collega’s van de volwassenen-, de jeugd- en de ouderenteams – nogal eens naar Tele-Onthaal. Dat gebeurt steeds als aanvullende ondersteuning in het kader van een lopende behandeling in het CGG.

De kracht van het CGG-aanbod is dat mensen met ernstige psychische problematiek er een intensieve psychotherapie kunnen volgen. De kracht van het Tele-Onthaal-aanbod is dat mensen er altijd, 24 x 7, terechtkunnen, wat in het CGG niet het geval is. Bij kortere of langere onderbrekingen van de therapie (bv. In geval van vakantie) kunnen deze krachten zich bundelen. Kwetsbare cliënten adviseer ik om in geval van nood of crisis tijdens de therapieonderbreking Tele-Onthaal te bellen voor een ondersteunend gesprek. Het is daarbij geenszins de bedoeling om het therapeutisch proces te vervangen of om een (bijkomende) afhankelijkheidsrelatie te installeren, maar om de cliënt te helpen de onderbreking door te komen en het therapieproces nadien verder te kunnen zetten. Het kan voor de cliënt veel betekenen zich gehoord te voelen door de Tele-Onthaal-medewerker, die uiteindelijk steeds terug naar de CGG-therapeut verwijst. Sommige cliënten maken gebruik van dit aanbod, maar ook als ze dat niet doen, kan het aanbod op zich – weten dat ze desgevallend zouden kúnnen bellen – al een steun betekenen. Ook bij ernstige suïcidaliteit geef ik van bij de start van de contacten in het CGG het nummer van Tele-Onthaal mee, waar de cliënt tussen de zittingen – ’s nachts of tijdens het weekend – terechtkan als de nood hoog is. Tenslotte kan een Tele-Onthaal-gesprek in de soms lange wachttijd tussen de aanmelding en het eerste gesprek in het CGG het wachten helpen overbruggen.

Op deze manier kunnen de Tele-Onthaal-medewerkers een significante bijdrage leveren aan het werk van de CGG-medewerkers. Een stille maar mooie samenwerking. Waarvoor dank.

Therapeut CGG