Verwijzers aan het woord

PRATEN IS DE EERSTE STAP, het motto van TELE-ONTHAAL

…is nu net wat we in VONKEL, een luisterend huis in Gent, heel erg promoten in verband met levenseindevragen. De vrijwilligers bieden in het Vonkelhuis een onbevooroordeeld luisterend oor voor mensen met vragen rond sterven, dood, rouw en zelfdodingsgedachten. Iedereen is er welkom tijdens de openingsuren zonder afspraak.

Sedert juli 2015 biedt Vonkel ook de mogelijkheid om voor het uitklaren van levenseindevragen op consultatie te komen (op afspraak) bij een psycholoog en/of arts.

Mensen met blijvende suïcidale gedachten naar Vonkel verwijzen is zeer zinvol omdat het verkennen van de mogelijkheden voor hulp bij sterven heel wat opportuniteiten biedt. We halen de zelfdodingsgedachte uit de stilte en maken communicatie terug mogelijk. Eens er vertrouwen is dat het lijden ernstig wordt genomen, kan er ook samen gekeken worden welke nog mogelijke alternatieven zijn voor de dood. Waar mogelijk en wenselijk doen we dat samen met de naastbestaanden van de bezoekers. De inbreng en betrokkenheid van familie en belangrijke derden is van onschatbare waarde in het zoeken naar antwoorden op de vragen en behoeften van mensen wiens leven dreigt definitief vast te lopen. Wanneer er zich uiteindelijk geen menswaardige perspectieven meer aanbieden kunnen we samen met de omringenden werken naar een menswaardig afscheid, een serene dood. De wil van de patiënt en de zelfbeschikking staan in dit zoekproces centraal.

We zijn er van overtuigd dat spreken over de mogelijkheden omtrent hulp bij sterven niet gevaarlijk is, er niet over spreken wel.

Daarin heeft TELE-ONTHAAL met zijn 120.000 oproepen per jaar waarvan heel wat gesprekken over eindelevensvragen, een cruciale rol. Nog te veel mensen leggen een lange zoektocht af vooraleer zij een onbevooroordeeld oor vinden. Vaak treffen we hen aan in een toestand waarbij het lange zoeken, het niet gehoord worden, het perspectiefloze van hun zoektocht reeds ernstige sporen nalieten. De mensen met perspectiefloos en ondraaglijk lijden zijn vaak ‘op’, te moe om nog mogelijke alternatieven te verkennen. We merken dat vooral jonge mensen met een doodswens op weerstand stuiten bij de reguliere hulpverlening en hopeloos op zoek zijn naar adequate begeleiding.

Een vlugge doorstroming is zeer waardevol, soms van levensbelang. Het is daarom zo belangrijk dat we met alle actoren in het werkveld samenwerken en zo gericht mogelijk en zo veel mogelijk op maat doorverwijzen zodat de zoektocht van mensen in nood, korter wordt en er geen mensen tussen de mazen van het hulpverlenersnet vallen.

Juist daarin is Tele-Onthaal zo belangrijk omdat die gaten in de hulpverlening er nu eenmaal wel zijn. Nogal wat mensen vertellen ons dat het zowel overdag als ’s nachts kunnen bellen naar Tele-Onthaal hen al die tijd op de been heeft gehouden. Ook de Suïcidepreventie Lijn wordt vermeld.

Sedert 2016 koos Vonkel ook voor een buddywerking. Vrijwilligers die het buddy-zijn op zich willen nemen, staan mensen bij die alleen staan -of zich alleen voelen staan- in hun mogelijks laatste eindje leven. Dit wordt dankbaar aanvaard. Toch kent ook deze hulp zijn beperkingen. Onze buddy’s kunnen niet onbeperkt, 24u op 24u, beschikbaar zijn en soms is de nood hoog tussen de ontmoetingen door. Een gesprek met een vrijwilliger van Tele-Onthaal doet dan vaak wonderen om een moeilijke tijd te overbruggen.

Zo zijn we complementair in het werkveld en is het een deel van onze opdracht om te kijken hoe we zo optimaal mogelijk kunnen samenwerken en versnippering kunnen vermijden.

Wij danken Tele-onthaal voor de vruchtbare samenwerking.